بررسی ارتباط هوش با میزان سازگاری در سربازان قرارگاه بیمارستان بعثت نهاجا

مقدمه: تعدادی از دانشمندان هوش را به عنوان توان سازگاری با موقعیت های جدید مطرح کرده اند. از آنجا که خدمت سربازی شرایط جدید را برای فرد ایجاد می کند که باید فرد تغییراتی را در رفتار خود داشته باشد تا بتواند با شرایط جدید سازگار شود. لذا این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین هوش و سازگاری بین سربازان دیپلم و زیردیپلم طراحی گردید. روش بررسی: روش تحقیق علّی - مقایسه ای می باشد. نمونه مورد پژوهش شامل 62 نفر از سربازان دیپلم و زیردیپلم قرارگاه بیمارستان بعثت بود. برای اندازه گیری هوش از آزمون ریون بزرگسالان و برای اندازه گیری میزان سازگاری از مقیاس سازگاری اجتماعی آزمون بل استفاده گردید. روش های آماری شامل آمار توصیفی، میانگین، انحراف استاندارد، نمودار و آمار تحلیلی شامل همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه و نر م افزار مورد استفاده spss بود. یافته ها: میانگین سنی سربازان 8/20 سال (±sd91/0) و میانگین مدت خدمت 32/13 (±sd 9/5) با میانگین هوشی 38/97 با (±sd 89/15) بود. برای بررسی ارتباط هوش با مقیاس سازگاری اجتماعی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید که نتایج نشان داد بین این دو ارتباط قابل ملاحظه ای وجود دارد 509/0- =r همچنین برای مقایسه نمره سازگاری در سه سطح هوشی از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده گردید؛ تفاوت در سطح 01/0 که معنی دار بود. بحث و نتیجه گیری: با افزایش ضریب هوشی در بین سربازان میزان سازگاری اجتماعی آنان نیز افزایش پیدا می کند و افراد باهوش بالاتر، بهتر می توانند با موقعیت جدید سازگاری پیدا کنند.